افزودنی های پلیمر- پرکننده ها

پرکننده ها :

لفظ پرکننده ها معمولا به افزودنیهای جامد در یک پلیمر که خواص فیزیکی آن را اصلاح می کند اطلاق می شود.  پرکننده ها دو دسته هستند:

آنهایی که پلیمر را تقویت کرده و باعث بهبود خواص مکانیکی پلیمر می شود.

آنهایی که فقط حجمی از ماده را اشغال کرده تا از پلیمر کمتری در تهیه نمونه استفاده شود.

نوع سومی نیز وجود دارد که کمتر معمول است و آن پرکننده هایی هستند که در زمینه پخش شده تا هدایت الکتریکی نمونه پلیمری را بهبود دهند.

اضافه کردن تقویت کننده به پلیمر باعث تولید ماده مرکب (composite) می شود .مواد مرکب به دو دسته تقسیم می شوند:

مواد مرکب با تقویت کننده هایی با کارایی بالا

مواد مرکب با تقویت کننده هایی با کارایی پایین

در مواد مرکب با کارایی بالا، تقویت کننده به گونه ای در پلیمر جا می گیرد که خواص مکانیکی بهینه شود، مانند اضافه کردن الیاف شیشه به رزین اپوکسی.در مواد مرکب با کارایی بالا تقویت کننده بین 50 تا 80 درصد حجمی ماده را تشکیل می دهد. این مواد به صورت لایه ای یا تیوبی تهیه می شوند.در موادمرکب با کارایی پایین، تقویت کننده به اندازه ای کوچک است که به راحتی بتواند در زمینه پخش شود. روش تولید این مواد مانند پلیمر خالص است. الیاف شیشه خرد شده و یا ویسکر شده، الیاف چوب و غیره مثالهایی از این نوع تقویت کننده هستند .برای چسبندگی بیشتر بین پلیمر و تقویت کننده از عوامل جفت ساز(coupling agents) از قبیل سیلان ها و تیتان ها استفاده می کنند.

پرکننده ها(extender) به منظور کاهش هزینه قطعه به شکل پرکننده ذره ای اضافه به پلیمر می شوند. معمولترین آنها کربنات. معمولترین آنها کربنات کلسیم، پودرسیلیکا، خاک رس و پودر چوب هستند.

تعدادی از انواع پرکننده ها که معمولا در صنعت پلیمر شناخته شده می باشند در نمودار زیر نشان داده شده اند:

02432464407-09