سیلیکون
سیلیکون‌ها کاربردهای زیادی دارند. آنها می‌توانند به عنوان الاستومر و روغن موتور به کار روند. درزگیرهای حمام شما احتمالاً از سیلیکون ساخته شده است. سلیکون‌ها همچنین برای ساخت سفال‌های مقاوم حرارتی، در زیر شاتل‌های فضایی به کار می‌روند. گذشته از کاربردهای فضایی، سلیکون‌ها برای ساخت نوعی از نرم‌کننده‌های مو به کار می‌روند که پس از مصرف چیزی از آنها بر روی مو باقی نمی‌ماند.
سیلیکون‌ها از نوع پلیمرهای معدنی هستند، یعنی در زنجیر اصلی آنها، هیچ اتم کربنی وجود ندارد. زنجیر اصلی از اتصال متناوب اتم‌های اکسیژن و سیلیسیوم تشکیل شده است. به هر اتم سیلیسیوم، دو گروه شیمیایی چسبیده است که می‌تواند هر گروه آلی را شامل شود. در تصویر بالای این صفحه، گروه‌های متیل به اتم‌های سیلیسیوم متصل شده‌اند. این پلیمر که پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان نامیده می‌شود، متداول‌ترین سیلیکون است. ولی پلی‌متیل‌فنیل‌سیلوکسان و پلی‌دی‌فنیل‌سیلوکسان نیز امروزه متداول هستند.
نام صحیح سیلیکون‌ها «پلی‌سیلوکسان» است. اما وقتی که این پلیمرها کشف شدند، تصور می‌شد در زنجیر اصلی خود، گروه‌های «سیلیکون» دارند؛ و هنگامی که ساختار واقعی آن کشف شد، دیگر دیر بود و این نام معروف شده بود.
سیلیکون‌ها الاستومرهای خوبی هستند، زیرا زنجیر اصلی آنها بسیار انعطاف‌پذیر است. پیوندهای بین یک اتم سیلیکون و دو اتم اکسیژن متصل به آن، بسیار انعطاف‌پذیر می‌باشند. زاویه‌ای که این پیوندها می‌سازند می‌تواند بدون مشکل خاصی، مانند یک قیچی باز و بسته شود. این ویژگی، کل زنجیر را انعطاف‌پذیر می‌کند.
پلی دی متیل‌سیلوکسان ها وقتی که با بوریک اسید، یعنی B(OH)3 مخلوط می شوند، بسیار عجیب عمل می کنند. مخلوط بسیار نرم و انعطاف پذیر است و شما می توانید به راحتی با انگشتانتان آن را به هر شکلی که می خواهید در آورید. در عین حال بسیار فنری و جهنده است. عجیب تر این که وقتی آن را با ملایمت فشار می دهید، تسلیم می شود و تغییر شکل می دهد، اما وقتی با یک چکش به آن ضربه می زنید، ترک می خورد و می شکند! اگر آن را روی یک روزنامه پهن و بعد آن را جمع کنید، به طور شگفت انگیزی یک تصویر آینه ای از متن روزنامه روی آن چاپ می شود. با وجود این، تا به حال هیچ استفاده صنعتی برای این ماده ی شگفت انگیز پیدا نشده است، ولی چندین تُن از آن به عنوان نوعی اسباب بازی که “خمیر دیوانه” نامیده می شود، فروخته شده است.
02432464407-9
