قیمت پلی آمید الیاف دار

خرید فروش مواد اولیه پلی آمید و پلی آمید الیاف دار

قیمت پلی آمید الیاف دار

خرید فروش مواد اولیه پلی آمید و پلی آمید الیاف دار

قیمت پلی آمید الیاف دار

خرید فروش پلی آمید الیافدار و بدون الیاف مهندسی
02432464409

۱۴۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «قطعات خودرو» ثبت شده است

۱۳
دی

مستربچ پایدار کننده در برابر اشعه ماوراء بنفش:

استفاده از این مستربچ باعث جلوگیری از اثرات تخریبی و رنگ‌پریدگی محصولات پلیمری در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش می‌گردد.

مستربچ کمک فرآیند:

این نوع مستربچ حاوی کمک فرآیندهای پلیمری است که باعث بهبود خواص می‌شود.

02432464407-09

 


۱۲
دی

مستربچ آنتی بلاک:

در تولید فیلم‌های پلیمری کاربرد دارد و این مستربچ جهت کاهش چسبندگی سطوح فیلم به همدیگر پس از تولید تا زمان مصرف می‌باشد.

مستربچ آنتی استاتیک:

استفاده از این مستربچ باعث جلوگیری از ایجاد الکتریسیته ساکن و جذب گرد و غبار در سطح محصول می‌شود.

02432464407-09


۱۱
دی

مستربچ لیزکننده:

بعد از تولید فیلم‌های پلاستیکی لایه‌های فیلم به سختی از هم جدا می‌شوند و در فرایندهای بسته‌بندی مشکلات فراوانی ایجاد می نمایند. همچنین در تولید برخی تجهیزات و لوازم پزشکی مانند سرنگ اصطکاک بین دو قطعه باعث کندی حرکت آن می شود. برای از بین بردن مشکلاتی از این قبیل از مستربچ لیزکننده استفاده می‌شود. این مستربچ باعث لغزندگی بهتر و کاهش چسبیدگی سطح محصول (خصوصا فیلم و ورق) به قطعات فلزی می‌گردد.

02432464407-09

۱۰
دی

مستربچ رنگی:

رایج ترین روش تولید قطعات رنگی از مواد پلاستیکی، افزودن مستربچ‌های رنگی است. این افزودنی‌ها گاهی علاوه بر ایجاد رنگ مطلوب محصول نهایی، باعث بهبود و اصلاح خواص فیزیکی، مکانیکی و غیره نیز می‌گردد. مستربچ رنگ یک مخلوط پلاستیکی شامل درصد بالایی از رنگدانه است که به اندازه ناچیزی با پلیمر مخلوط می‌شود تا آن را به رنگ مطلوب و نهایی برساند. به وسیله تغییر غلظت و مقدار این ماده می توان به نمونه های رنگی مختلف دست یافت.

02432464407-09

۰۹
دی

انواع مستربچ

امروزه گستره وسیعی از انواع مستربچ از منابع مختلف موجود است. موارد ذکر شده در ذیل از جمله انواع مستربچ های موجود هستند:

1.  مستربچ های رنگی (تیتان، مشکی، سفید و...)

2. مستربچ های لیز کننده

3. مستربچ های آنتی بلاک       

4. مستربچ های آنتی استاتیک (ضد الکتریسیته ساکن)

5.    مستربچ پایدار کننده در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV stabilizer)

6. مستربچ های کمک فرآیند

7. مستربچ های آنتی اکسیدان

8. مستربچ های ضد مه گرفتگی (ضد بخار)

9. مستربچ های ضد حریق طوسی

10. مستربچ های کربنات کلسیم

11. مستربچ های تاخیر انداز شعله

12. مستربچ های تمیز کننده

13. مستربچ های شفاف کننده

14. مستربچ زیست تخریب پذیر

15. مستربچ های زیست تخریب- تجزیه پذیر 

02432464407-09

۰۸
دی

 

فرآیند

 

مراحل متفاوت کاملا مشخصی در تولید مستربچ وجود دارند که اکثرا به صورت زیر است:

 1-اولین ومهمترین مرحله فرمول‌بندی رنگ یا میزان افزودنی است که بدون یکی از اینها نمی‌توان ادامه داد. امروزه اکثر تولیدکنندگان با کفایت از کامپیوتر برای دادن تمامی اطلاعات لازمه استفاده می‌کنند.

 2-تمام اجزا لازم به دقت وزن شده در صورت لزوم مخلوط شده در ظروف تغذیه جدا گانه ریخته شوند.در بعضی موارد لازم است که این ترکیبات با سرعت بالا ترکیب شوند تا نتیجه بهتری ارائه دهند.

برای تنظیم میزان تغذیه اجزا وجود یک پیچ تنظیم متناسب با خروجی دستگاه ضروری است. از آنجاییکه ماشین‌ ‌آلات از منابع تغذیه مواد مایحتاج را تامین می‌کنند، تغذیه کننده جز مهمی است که باید قابل تنظیم باشد.

مرحله مخلوط کردن مذاب نیاز است تا دقیقا در دمای از پیش تعیین شده زمانیکه مخزن تنظیم شده تا مخلوط را مذاب کند انجام شود.دمای بالا یا بالعکس پایین به‌صورت برش‌هایی ناپسند با پخش‌ نامناسب پودرها نتیجه می‌دهد. مستربچ نهایی باید به اندازه‌ای مستحکم باشد که بتوان در آخرین مرحله برروی آن اندازه‌گیری ولومتری انجام داد. بنابراین لازم است تا از صافی‌هایی برای مطمئن شدن از اندازه مناسب مستربچ دانه‌ای‌(گرانول)، نبودن مستربچ‌های خارج از اندازه یا بسیار ریز، استفاده شود. مستربچ نهایی باید به اندازه‌ای مستحکم باشد که بتوان در آخرین مرحله برروی آن اندازه‌گیری ولومتری انجام داد. بنابراین لازم است تا از صافی‌هایی برای مطمئن شدن از اندازه مناسب مستربچ دانه‌ای‌(گرانول)، نبودن مستربچ‌های خارج از اندازه یا بسیار ریز، استفاده شود.

 

بهبود فرایند اختلاط مستربچ

عوامل متعددی جهت بهبود فرایند اختلاط مستربچ در تولید محصول نهایی وجود دارد:

1) انتخاب پایه ترموپلاستیک سازگار با بیس محصول نهایی ( فیلم، ورق، قطعات تزریقی، بادی، لوله، راد(

2) انتخاب ترموپلاستیک مناسب با شاخص جریان (MFI) بالا از موارد دیگری است که حین تولید مستربچ ها باید لحاظ گردد. ازدیاد افزودنی معمولا سبب کاهش MFI مستربچ می گردد.

3) طرح اختلاط موثر با توجه به حجم افزودنی (معدنی، پیگمن رنگی، ترکیبات آلی و ...) میتواند مستربچی با خواص بسیار ویژه تولید نماید. اختلاط موثر به دو صورت خشک و مذاب صورت می گردد. در مرحله دوم، اختلاط مذاب با استفاده از اکسترودرهای دوپیچ با نسبت طول به قطر مناسب صورت می گردد. در مواردی نیز میتوان از اکسترودهای تک پیچ با المان های اختلاط موثر و نسبت طول به قطر بالا نیز استفاده کرد.

4) توزین مناسب و دقیق مواد اولیه تاثیر بسیار بالایی در کیفیت نهایی مستربچ میتواند ایفا نماید. دارا بودن یک سیستم دوزینگ و خوراک دهنده دقیق به دستگاه اختلاط مذاب.

5) ایجاد سازگاری افزودنی با مواد اولیه از دیگر پارامترهای مهمی است که میتواند تاثیر بسیار بالایی بر توزیع افزودنی در ماتریس پلیمری این محصول و در نهایت در محصول نهایی ایجاد نماید. سازگاری اهمیت بسیار بالایی در خواص مکانیکی و کیفیت سطح محصول ایفا می کند.

 

02432464407-09

 

۰۶
دی

ماده پایه

ماده پایه مصرفی غالبا به‌ صورت یکی از موارد ذیل است: پلی‌اتیلن سبک، پلی‌پروپیلن، پلی‌استایرن، EVA، واکس‌های با وزن ملوکولی پایین، رزین آلکیدی، یا پلیمر‌های مخصوص دیگر.

 

میزان تغذیه

میزان مصرف مستربچ ها بر اساس غلظت افزودنی های درون پایه ترموپلاستیک و کاربرد نهایی توسط تولید کننده به مصرف کننده اعلام می گردد. میزان مصرف این محصولات بر اساس نیاز مشتری میتواند از زیر 1% برای برخی انواع ماورا بنفش و رنگ ها تا بالای 50% برای انواعی از کند کننده‌های حریق متغیر باشد. برای رنگ کردن محصولات میزان 3-1% مناسب است. مهمترین پارامتر درکنار کیفیت آنها، بحث اقتصادی بودن آن می باشد. تولید کننده می تواند با انتخاب پایه مناسب از مواد اولیه، طرح اختلاط ویژه و استفاده از تجهیزات فرایندی مناسب، محصولی بر اساس نیاز بازار تولید نماید و مصرف کننده را در جهت ایجاد ارزش افزوده مناسب یاری نماید. برخی از مستربچ ها دارای قیمتی به مراتب بالاتر از مواد اولیه می باشند و اکثر مصرف کننده گان ممکن است در نگاه اول علاقه ای به استفاده از این افزودنی های پیدا نکنند، این درحالیست که ازدیاد برخی از این محصولات تا حد زیادی میتواند هزینه های تولید، استهلاک تجهیزات و کیفیت نهایی محصول را افزایش دهد. هرچند که با استفاده از مستربچ هزینه‌های تولید بالاتر می‌رود اما شما می‌توانید در وقت، انرژی و هزینه لازم برای مخلوط کردن این پودرها و نیروی کار صرفه جویی کنید. به‌علاوه در فرآیند تولید پلاستیک شما از نتیجه کار خود اطمینان بیشتری دارید در بسیاری موارد هزینه‌ها در پی افزایش قدرت رنگ‌دهی نیز کاهش ‌می‌یابد.

 

پخش شوندگی

موثرترین روش پخش‌کردن رنگ/افزودنی شامل ترکیب آنها با یک رزین مذاب مطابق با ماده نهایی مصرف است.گستره وسیعی از تجهیزات می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، اما عموما باید شامل دستگاه برش مناسب به همراه مخلوط کن و کنترلر دما باشد. در مکانیزم مخلوط کردن، قابل قبول‌ترین نظریه تاکید بر شارش به عنوان بحرانی‌ترین مرحله دارد. بهترین مخلوط در بالاترین حالت چسبندگی پلیمر مصرفی بدست می‌آید.. این زمان بهترین موقع جهت شروع افزودن است. مخلوط کردن مواد بعد از این نقطه تحت تاثیر افزایش دما و کاهش چسبندگی قرار می‌گیرد.

برای بدست اوردن پخش‌پذیری مناسب رنگ/افزودنی باید به صورت مذاب با هم ترکیب شوند. در جایی که میزان زیادی از این ترکیب‌ها نیاز است  بهترین انتخاب می‌تواند مخلوط‌کن‌های داخلی همانند بنبوری باشد. مخلوط ‌کن‌های داخلی مداوم و اکسترودر با مارپیچ دوقلو نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، در برخی موارد نیز می‌توان از ماشین‌های تک مارپیچ مانندBuss Ko-Kneader نیز می‌توان استفاده کرد. روش‌های دیگر شامل استفاده از مخلوط ‌کن‌های سرعت بالا به‌ همراه اکسترودر تک مارپیچ است.


02432464407-09

۰۵
دی

مستربچ محصولی است که در آن پودر رنگ (پیگمنت) پودرهای معدنی، آلی و یا افزودنی‌های دیگر بصورت بهینه شده طی فرایند مذاب درون یک رزین پایه (ترموپلاستیک پایه) ادقام شده‌اند. میزان مصرف مستربچ در فرایند نهایی تولید محصول پلاستیک متغیر می باشد.  که این رزین مطابق است با پلاستیک اصلی  تزریقی، چه به صورت دانه‌(گرانول) چه به‌ صورت کپسول(پریل).

از آنجا که پلیمرهای موجود قابلیت برآوردن نیازهای های روزافزون صنعت را دارا نمی باشند تولید مواد و ترکیبات جدید همواره مورد توجه بوده است.مستربچ ترکیبی از مواد است که در حوزه مهندسی پلیمر به معنی ترکیب پلیمرها با مواد افزودنی آلی و معدنی است.

مستربچ یا کامپاند شامل پایه پلیمری و مواد شیمیایی می‌باشد. پایه پلیمر را بسته به نوع محصول نهایی و خواص مورد نظر انتخاب می کنند، مواد شیمیایی نیز به خواص بهینه مورد نیاز وابسته است به طوریکه اگر رنگ کردن قطعه مد نظر باشد از مواد شیمیایی رنگی معدنی یا آلی استفاده می کنند  و یا اگر استحکام مد نظر باشد از تقویت کننده‌ها استفاده می‌کنند و همینطور بسته به نیاز خواص فرایندی و یا محصول از مواد شیمیایی مناسب استفاده می‌کنند.

مستربچ ها به دلیل سهولت فرایند، وزن کم، خواص مناسب و قیمت مناسب از اهمیت ویژه برخوردارندپلیمرها به صورت خام و بدون افزودنی ها خواص مکانیکی و ویژگی های ظاهری مطلوب را ندارند پس به ناچار آنها را با افزودنی های مناسب مخلوط کرده تا به خواص مورد نظر دست یابیم. به طور مثال پلیمرها در اثر فرآیند کردن در درجه حرارت های بالا اکسید و تخریب میشوند. به این خاطر در ترکیب انها افزودنی انتی اکسیدانت حتما حضور خواهد داشت. همچنین پلیمرها دارای ضریب اصطکاک سطحی بالایی هستند بنابراین برای فرآیند کردن راحت تر آنها را با روان کننده ها ترکیب می کنند.

پلیمرها در انواع صنایع از جمله صنعت بسته بندی، تولید لوله و اتصالات، سیم و کابل، لوازم خانگی، قطعات خودرو و ..... استفاده می‌گردند. بسته به کاربرد، باید نوع مناسبی از انواع مختلف پلیمر انتخاب شود. حتی اگر نوع پلیمر مناسب برای تولید یک محصول انتخاب شود باز هم نمی‌تواند تمام خواصی را که ما به آن نیاز داریم را در محصول نهایی ایجاد کند. بنابراین موادی به عنوان افزودنی، رنگ، پرکننده و تقویت کننده باید به پلیمر اضافه گردند تا بتوانند پلیمر مربوطه را برای کاربردهای مختلف آماده نمایند، به این ترکیب مستربچ می گویند. سپس در هنگام تولید قطعات، با توجه به نوع مستربچ، درصدی از این ماده را به محصول اضافه می‌کنند تا خواص مورد نظر را بدست آورند.

02432464407-09


۰۴
دی

انواع نرم‌کننده‌های مورد استفاده در پی‌وی‌سی
نرم‌کننده مناسب برای پی‌وی‌سی باید از یک جزء قطبی مانند گروه کربونیل و یک جزء غیر قطبی مانند زنجیر الیفاتیک یا استر تشکیل شده باشد. جزء قطبی مسئول برهم کنش با پی‌وی‌سی و کاهش سرعت مهاجرت نرم‌کننده از آمیزه، و جزء غیر قطبی مسئول کنترل حجم آزاد است.
به طور کلی نرم کننده‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند. نوع اول پایداری و ماندگاری بیشتری در آمیزه دارد اما نوع دوم به دلیل سازگاری کمتر با رزین معمولاً به همراه نوع اول و به منظور کاهش قیمت به کار می‌رود.در ادامه به مهم‌ترین و پرمصرف‌ترین نرم‌کننده‌های صنعت پی‌وی‌سی پرداخته شده است:
فتالات‌ها
این دسته که پرمصرف‌ترین نرم‌کننده پی‌وی‌سی است در واقع استرهای اسید فتالیک بوده که از واکنش فتالیک انیدرید و الکل به دست می‌آید. سازگاری و فرایندپذیری خوب، فراریت کم، پایداری در مقابل نور و دما و قیمت کم از ویژگی‌های این دسته به شمار می‌رود.
در این گروه دی‌اکتیل‌فتالات (DOP) بیشترین کاربرد را دارد اما به دلیل اثرات نامطلوب زیست محیطی، مصرف آن رو به کاهش است. امروزه در صنایع غذایی و پزشکی دی‌ایزونیل فتالات (DINP) و دی‌ایزودسیل فتالات (DIDP) به جای دی‌اکتیل فتالات استفاده می‌شود. این دو نرم‌کننده به دلیل وزن مولکولی بالاتر دوام بیشتری در آمیزه پلیمری دارند. دوام بیشتر در آمیزه موجب افزایش دمای عملکردی نیز می‌شود. دمای عملکرد دی‌اکتیل فتالات و دی ایزودسیل فتالات به ترتیب عبارتند از: 0C60 و0C 75  
فسفات‌ها
استرهای اسید فسفریک مانند تری‌اریل‌ها علاوه بر نقش نرم‌کنندگی، مقاومت در برابر شعله‌وری را نیز افزایش می‌دهند. اهمیت این گروه از آن جهت است که بسیاری از نرم‌کننده‌ها مانند فتالات‌ها، تریملیتات‌ها و غیره اشتعال‌پذیری پی‌وی‌سی را که خود ذاتاً اشتعال‌پذیر نیست، افزایش می‌دهند.  قیمت این گروه بیشتر از فتالات‌هاست و نقص اصلی آنها این است که در دمای پایین خواص خوبی ایجاد نمی‌کنند.
دی‌استرهای الیفاتیک
این گروه به منظور بهبود خواص در دمای پایین به کار می‌روند. سه دسته مهم این گروه عبارتند از: آدیپات‌ها، سباسات‌ها و آزلات‌ها. مشکل اصلی این نرم کننده‌ها سازگاری کم با پی‌وی‌سی است که آنها را در دسته نرم کننده‌های ثانویه قرار می‌دهد.
اپوکسی‌ها
مشهورترین نرم‌کننده این دسته روغن سویای اپوکسی شده است که  عمدتاً در صنایع غذایی و دارویی کاربرد دارد. ویژگی‌های مهم این گروه عبارت است از: سازگاری بسیار خوب با پی‌وی‌سی، پایداری نوری و حرارتی، مقاومت در برابر استخراج و مهاجرت (به طوری که قابل مقایسه با نرم‌کننده های پلیمری است)، اثر هم‌افزایی در کنار پایدار کننده‌های فلزی مانند ترکیبات روی-کادمیوم. از معایب این گروه می‌توان به مشکلات انبارش آن اشاره کرد. این ماده در دمای پایین تمایل به بلورینگی دارد که البته با گرم کردن آن تا دمای 0C 40-30 ساختارهای بلوری ایجاد شده بدون تاثیر بر عملکرد نرم کنندگی از بین می روند.
تریملیتات‌ها
ویژگی برتر این گروه فراریت بسیار کم آنهاست که باعث شده کاربرد زیادی در تولید عایق‌های الکتریکی و قطعات داخلی ماشین داشته باشند. دمای عملکرد تریملیتات‌ها به مراتب بالاتر از فتالات‌ها یعنی حدود0C 105 است. این نرم کننده‌ها همچنین مقاومت خوبی در برابر استخراج توسط محلول‌های آبی نشان می‌دهند لذا گزینه مناسبی برای کاربردهای در تماس با آب به عنوان مثال قطعات ماشین لباسشویی هستند. قیمت بالا و عدم خواص خوب در دمای پایین از معایب این نرم کننده‌ها به شمار می‌رود.
نرم کننده‌های پلیمری
وزن مولکولی بالای این دسته موجب حداقل فراریت و ماندگاری بالای آنها در آمیزه پی‌وی‌سی می‌شود. این نرم کننده‌ها به خصوص برای کاربرد عایق‌های الکتریکی که زمان طولانی در دمای بالا هستند و قطعات مجاور روغن‌ها و حلال‌ها مناسب هستند. قیمت بالا، سرعت بسیار پایین انحلال در پلیمر، ویسکوزیته بالا و عملکرد ضعیف در دمای پایین از معایب این گروه به شمار می‌رود.

02432464407-09

۰۳
دی

میزان سازگاری پلیمر و نرم‌کننده به کمک پارامتر حلالیت مشخص می‌شود. در صورتی نرم‌کننده‌ با پی‌وی‌سی سازگاری دارد که اختلاف پارامتر حلالیت آنها برابر با(cal/cm 30.5 1.5باشد.
کلیه اجزای موجود در فرمولاسیون نظیر پایدارکننده، رنگدانه، فیلر، روان‌کننده و... می‌توانند سازگاری مابین پلیمر و نرم‌کننده را تحت تاثیر قرار دهند. در شرایطی نرم‌کننده می‌تواند موثر باشد که برهمکنش‌های پلیمر- نرم‌کننده بر سایر برهم‌کنش‌ها غلبه کند. اگر نرم‌کننده و پلیمر سازگاری نداشته باشند، جدایی فازی رخ داده و نرم‌کننده به سطح قطعه مهاجرت می‌کند، در این حالت نرم‌کننده به عنوان عامل جدایش از قالب عمل نموده و عملاً خواصی که به عنوان نرم کننده از آن انتظار می‌رود را نشان نخواهد داد.
02432464407-09